Πώς αξιολογούν οι διεθνείς αγοραστές τα ελληνικά ακίνητα το 2026

1. Δεν αξιολογούν την Ελλάδα μόνη της — τη συγκρίνουν με άλλες χώρες

Ο ξένος αγοραστής δεν ρωτά:

«Είναι ωραία η Ελλάδα;»

Ρωτά:

«Πώς στέκεται η Ελλάδα σε σχέση με Ισπανία, Ιταλία, Πορτογαλία, Γαλλία;»

Συγκρίνει:

• τιμές €/τ.μ.,

• νομική ασφάλεια,

• ρευστότητα αγοράς,

• σταθερότητα κανονιστικού πλαισίου.

Η Ελλάδα επιλέγεται όταν βγάζει νόημα στο σύνολο, όχι μόνο συναισθηματικά.

2. Η τοποθεσία πρέπει να “βγάζει νόημα” διεθνώς

Οι διεθνείς αγοραστές:

• δεν γνωρίζουν τοπική φημολογία,

• δεν ακολουθούν “μόδες” της ελληνικής αγοράς.

Εμπιστεύονται:

• αναγνωρίσιμες περιοχές,

• καλή πρόσβαση σε μεταφορές,

• ξεκάθαρο αστικό προφίλ,

• αποδεδειγμένη ζήτηση.

Περιοχές που χρειάζονται «πολλή εξήγηση»
σπάνια μετατρέπονται σε αγορές.

3. Το ακίνητο κρίνεται σαν να μην υπήρχε κανένα πρόγραμμα

Το 2026, η βασική ερώτηση είναι:

«Θα αγόραζα αυτό το ακίνητο αν δεν υπήρχε Golden Visa;»

Αν η απάντηση είναι όχι,
η συναλλαγή αποδυναμώνεται άμεσα.

Οι διεθνείς αγοραστές αξιολογούν:

• κάτοψη,

• φυσικό φως,

• ποιότητα κατασκευής,

• διάρκεια ζωής του ακινήτου,

• μεταπωλησιμότητα.

Τα προγράμματα βοηθούν —
αλλά δεν σώζουν κακά ακίνητα.

4. Η τιμή πρέπει να είναι λογική και συγκρίσιμη

Οι διεθνείς αγοραστές είναι εξαιρετικά price-aware.

Κοιτάζουν:

• τιμή ανά τ.μ.,

• κόστος αντικατάστασης,

• upside σε σχέση με ρίσκο,

• εναλλακτικές σε άλλες χώρες.

Ακίνητα που:

• είναι φουσκωμένα για να “πιάσουν όριο”,

• αγνοούν την αγορά,

χάνουν άμεσα αξιοπιστία.

Για τον ξένο αγοραστή,
η σωστή τιμολόγηση = εμπιστοσύνη.

5. Η ενοικιαστική προοπτική μετράει — ακόμη κι αν δεν νοικιαστεί ποτέ

Ακόμη και αγοραστές που δηλώνουν ότι δεν ενδιαφέρονται να νοικιάσουν, ρωτούν:

«Θα μπορούσε να νοικιαστεί εύκολα;»

Η απάντηση δείχνει:

• βάθος αγοράς,

• ρευστότητα,

• δυνατό exit.

Ακίνητα χωρίς ενοικιαστική λογική
θεωρούνται πιο ριψοκίνδυνα.

6. Η νομική καθαρότητα είναι αδιαπραγμάτευτη

Οι διεθνείς αγοραστές:

• δεν αποδέχονται “θα τα λύσουμε”,

• δεν μπαίνουν σε γκρίζες ζώνες.

Απαιτούν:

• καθαρούς τίτλους,

• σαφές πολεοδομικό καθεστώς,

• πλήρη νομιμότητα.

Η αβεβαιότητα σταματά τη συναλλαγή, όχι η τιμή.

7. Προτιμούν απλότητα και καθαρές δομές

Οι ξένοι αγοραστές αποφεύγουν:

• πολύπλοκες συνιδιοκτησίες,

• δύσκολη διαχείριση,

• συνεχείς παρεμβάσεις.

Προτιμούν:

• απλά ακίνητα,

• καθαρό story,

• εύκολη κατοχή και χρήση.

Η απλότητα μειώνει το ρίσκο —
και επιταχύνει τις αποφάσεις.

8. Ο σύμβουλος είναι εξίσου σημαντικός με το ακίνητο

Οι διεθνείς αγοραστές δεν αγοράζουν μόνοι τους.

Εμπιστεύονται:

• τον τοπικό σύμβουλο,

• τη σαφή επικοινωνία,

• τη ρεαλιστική καθοδήγηση.

Απορρίπτουν:

• υπερβολές,

• ωραιοποιήσεις,

• απόκρυψη ρίσκου.

Στην Poli Real Estate, η προσέγγιση είναι:

• ανάλυση αγοράς,

• σύγκριση εναλλακτικών,

• αξιολόγηση επένδυσης,

• και μετά επιλογή ακινήτου.

Συμπέρασμα

Ο διεθνής αγοραστής του 2026 είναι:

• αναλυτικός,

• συγκριτικός,

• προσεκτικός,

• προσανατολισμένος στην αξία.

Επιλέγει ελληνικά ακίνητα όταν:

• στέκονται ανταγωνιστικά στην Ευρώπη,

• έχουν καθαρότητα και ρευστότητα,

• βγάζουν νόημα χωρίς κίνητρα,

• και υποστηρίζονται από επαγγελματική καθοδήγηση.

Αν απευθύνεστε σε διεθνείς αγοραστές, η κατανόηση του τρόπου σκέψης τους είναι το ισχυρότερο εργαλείο σας. Η Poli Real Estate εργάζεται καθημερινά με αυτούς τους αγοραστές και δομεί ακίνητα με βάση το πώς αποφασίζουν πραγματικά.